Reisverslag Zwitserland en Italië 2018: Dag 4: Hasliberg Zwitserland naar Aosta Italië

We vertrekken vandaag uit het mooie Zwitserland naar Italië

Na weer een heerlijk ntbijt vertrekken we om 8.30u, het is zonnig en 18gr.

We nemen weer de 8 door de tunnels langs de Briezersee en volgen de 8 gaan we langs de Thunersee.
Vanaf hier begint een nieuw stuk voor ons.

We gaan van de 8 af en rijden via de 11 langshet meer door het plaatsje Spiez.
Dit plaatsje is helemaal gericht op het meer met de kleine haventjes.

Wij gaan richting Zweisimmen en nemen de afslag Naturpark Diemtigtal,

Naturpark Diemtigtal

Ogenschijnlijk afgesloten van de rest van de wereld, presenteren de bewoners van dit diepe en zeer karakteristieke dwarsdal van het Simmental zich wereldkundig en hartelijk. Het Diemtigtal is een 16 kilometer lange oase van natuurschoon en authenticiteit.

We rijden een prachtige weg door het diemtigtal. Ik heb een route uitgezet door het park, het is een prachtige route door het natuurgebied.

Opeens staat er een bordje dat we niet rechtdoor megen rijden, dus we draaien om en gaan weer dezelfde weg terug..

We gaan linksaf de 11 op richting Zweisimmen. Het is ondertussen 10.30u, 26gr. en een strak blauwe lucht. Dit is een een mooie weg door het groen. We komen door allemaal kleine dorpjes.

We blijven de 11 volgen en komen in Parc Regional Gruyere Pays-d’enhaut verlaten we het Kanton Bern en rijden kanton Vaud binnen.

Bij Le Moulins gaan we deMosses op.

Parc Regional Gruyere Pays-D'enhaut

Het landschap van het park is karakteristiek voor bergen en landbouw. Het park is de bakermat van de traditierijke kaasproductie van kaassoorteb als Gruyere, L'Etivaz en Vacherin Fribourgeois. De handelaren uit deze regio werden vroeger ook wel "kaasboeren"genoemd.

Bij Lécherette gaan we linksaf route des Agites op, dit word ook wel De 47 bruggen weg genoemd

De weg tussen Le Lécherette en Luan gaat door een militaire schietbaan en is door het jaar niet altijd open (Open de link voor meer info over de weg.). Hij gaat door bossen, over passen en nauwe tunnels, dus een prachtige weg om te rijden.

Halverwege komen we bij een kontrolle post van de militairen en krijgen we een kaartje dat we bij de volgende kontrolle post weer moeten afgeven,

Op een gegeven moment komen we groepen militairen tegen en horen we geweerschoten en harde knallen, dus de oefeningen zijn in volle gang.Bij de kontrollepost geven we het kaartje weer af.

Het laatste stuk van de weg is het ruigste. Boven op de top zie je in het dal het meer van Geneve liggen en als wedoor het tunneltje rijden komen we op een smalle bochtige weg langs grove rotsen.

Aan het einde van de weg komen we in het plaatsje Yvorne en hier liggen ontzettend veel wijvelden.

We stoppen om 13.30u in een klein plaatsje voor koffie en een broodje. Het is odertussen 35gr.

We rijden nu naar de Grote sint-Bernard pass. Veel mensen gaan door de tunnel voor een snelle verbinding met Italië maar wij gaan natuurlijk via de pass, deze is alleen open van begin juni tot eind oktober.

Boven op de pass vind je een klooster dat gesticht is door Bernhard van Menton. De monniken hielpen reizigers die in dit gevaarlijke gebied de weg kwijtraakten. Om deze op te sporen gebruikten ze daarbij de beroemde Sint-Bernardhonden.